Na czym polega leczenie alkoholizmu?

Alkoholizm to choroba, która niszczy zdrowie i życie nie tylko osoby uzależnionej, ale również jej najbliższych. Dlatego tak ważne jest odpowiednio szybkie podjęcie leczenia. Alkoholik zazwyczaj nie zdaje sobie sprawy z istnienia problemu. Zdarza się, że pomiędzy ciągami alkoholowymi, gdy odzyskuje trzeźwość ciała i umysłu, zauważa, że jego życie nie wygląda tak, jak powinno. Na czym polega leczenie alkoholizmu? Jak wyjść z nałogu? Co zrobić, aby nie pić? Na te i inne pytania znajdziesz odpowiedź poniżej.

Jak wygląda leczenie alkoholowe?

Alkoholizm jest chorobą postępującą. Najważniejsze w jej leczeniu jest zdanie sobie sprawy z występującego problemu oraz zwrócenie się po odpowiednią pomoc. Alkoholicy mają tendencję do zaprzeczania, nie traktują nałogu jak choroby, twierdzą, że mogą w każdej chwili odstawić piwo czy wódkę. Jest to jednak szybko weryfikowane – pojawiają się objawy tzw. zespołu abstynencyjnego. Na czym polega leczenie alkoholizmu?

Pomocy można poszukać w poradni leczenia uzależnień. Rozmowa z lekarzem pomaga ocenić stopień zaawansowania choroby oraz dobrać terapię indywidualnie do pacjenta. Konieczne jest poznanie źródła problemu i rozpoznanie typu osobowości.

Leczenie alkoholizmu może mieć formę:

· terapii ambulatoryjnej,

· terapii na dziennym oddziale odwykowym,

· terapii całodobowej.

Leczenie choroby alkoholowej skupia się przede wszystkim na powstrzymaniu choroby oraz utrzymaniu abstynencji. Alkoholikiem jest się całe życie, dlatego też nigdy nie można mówić o całkowitym wyleczeniu z nałogu. Osoba uzależniona musi nauczyć się, jak skutecznie walczyć z uzależnieniem od alkoholu oraz zapobiegać nawrotom choroby poprzez zachowanie abstynencji.

Jak wygląda leczenie odwykowe alkoholika?

Na czym polega terapia odwykowa? Ośrodki odwykowe pomagają pacjentom odstawić środki uzależniające. Ponadto edukują i socjalizują osoby uzależnione, ucząc nowych, prawidłowych zachowań. Leczenie odwykowe uwzględnia terapię indywidualną oraz grupową.

Pobyt w placówce wymaga przestrzegania określonych tam zasad. Zazwyczaj opierają się one o dyscyplinę, systematyczność oraz sumienność. W niektórych ośrodkach ważnym elementem terapii są ćwiczenia fizyczne. Dni wypełnione są zajęciami terapeutycznymi. Pacjenci muszą przestrzegać harmonogramów oraz godzin zajęć. Poza terapią w ośrodku odwykowym odbywają się zajęcia integracyjne.

Najczęściej leczenie odwykowe poprzedza detoks alkoholowy. Ma on na celu złagodzenie objawów tzw. alkoholowego zespołu abstynencyjnego i zmotywowanie do dalszej walki o własne życie. Odtruwanie w ośrodku może trwać kilka dni.

Ile trwa leczenie odwykowe od alkoholu? Terapia w ośrodku trwa z reguły od 4 tygodni do 6 miesięcy. Po jej zakończeniu odwykowej alkoholik powinien nadal aktywnie nad sobą pracować. Pomocne mogą okazać się różnego typu grupy wsparcia (np. AA – Anonimowi Alkoholicy).

Jak przestać pić wódkę?

Jakie są metody leczenia alkoholizmu?

Z terapii alkoholizmu może skorzystać każda osoba, bez względu na etap uzależnienia. Leczenie ma zastosowanie zarówno w początkowej fazie, jak i u pacjentów zmagających się z zaawansowanym nałogiem.

Podstawowym sposobem leczenia alkoholizmu jest psychoterapia. Osoba uzależniona musi zdać sobie sprawę z istniejącego problemu i znaleźć motywację do walki o swoje życie. Terapeuci wykorzystują techniki, których celem jest przewartościowanie priorytetów alkoholików. Pokazują, w jaki sposób używka niszczy rodzinę czy karierę zawodową. Terapia dobierana jest indywidualnie do każdego pacjenta i jego problemów. Z psychoterapii mogą również skorzystać rodziny osób uzależnionych.

Inną metodą leczenia alkoholizmu jest wszywka alkoholowa Esperal. Jest to lek awersyjny, którego zadaniem jest wywołanie niechęci do napojów procentowych w obawie o wystąpienie nieprzyjemnych, zagrażających życiu objawów. Pacjenci muszą jednak być świadomi skutków ewentualnego złamania zakazu abstynencji i podpisać zgodę na wykonanie tego typu zabiegu.

Ponadto w leczeniu farmakologicznym w początkowej fazie terapii stosuje się leki, które mają złagodzić objawy tzw. alkoholowego zespołu abstynencyjnego. Mają one działanie nawadniające organizm, przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe, uspokajające oraz w razie potrzeby nasenne.

O co pyta psycholog alkoholika?

Jakie pytania zadaje psycholog alkoholikowi? Niektóre osoby uzależnione obawiają się wizyty u specjalisty w obawie o to, że będzie on zadawał niewygodne dla nich pytania. Terapeuta z reguły stara się dotrzeć do źródła problemu. Znaleźć odpowiedź na: co skłoniło pacjenta do sięgnięcia po używkę? Osoba uzależniona jest często bardzo wrażliwym, wewnętrznie skrzywdzonym człowiekiem. Zazwyczaj alkoholicy odpowiadają, że piją, aby zapomnieć – o problemach, bolesnym rozstaniu czy niepowodzeniach na gruncie zawodowym.

Terapeuci starają się przekonać osobę uzależnioną, aby nagradzała się za niepicie. Dlaczego? Taki zabieg pozytywnie wzmacnia. Osoby z najbliższego otoczenia alkoholika powinny chwalić go, kiedy udaje mu się odstawić alkohol na boczny tor.

Co czuje alkoholik w ciągu alkoholowym?

Ciąg alkoholowy (cug alkoholowy) to spożywanie napojów procentowych przez kilka dni z rzędu. Osoba uzależniona pozostaje w stanie odurzenia co najmniej 48 godzin. Gdy pojawia się kac, nie jest w stanie poradzić sobie z fizycznymi i psychicznymi objawami tego stanu. Z jego perspektywy przyjęcie kolejnej dawki alkoholu łagodzi nieprzyjemne dolegliwości. Ciąg alkoholowy najczęściej występuje w chronicznej fazie uzależnienia. Może jednak pojawić się już na etapie ostrzegawczym.

Alkoholik w ciągu jest w stanie permanentnego upojenia. Jeżeli jest on przeplatany okresami abstynencji, występuje zjawisko o nazwie dypsomania. Jest to zaburzenie, które polega na pojawiającej się okresowo potrzebie picia napojów procentowych. Gdy po zaprzestaniu picia pojawia się ból głowy, uczucie suchości w ustach, problemy żołądkowe i stan ogólnego rozbicia, osoba uzależniona ponownie sięga po alkohol. Chce w ten sposób złagodzić te przykre dla niego objawy. Osoba uzależniona traci kontrolę nad piciem, nie ma wpływu na to, jak często i w jakich ilościach spożywa napoje procentowe. Ciąg alkoholowy może trwać nawet kilka tygodni.

Co czuje alkoholik, jak nie pije? Wiele osób uzależnionych często odczuwa smutek i poczucie winy. Zwłaszcza wobec osób, które kocha, krzywdzi i zawodzi. Nie jest w stanie wybaczyć sobie, że ponownie złamał daną obietnicę, co sprawia, że znów sięga po alkohol. Gdy alkoholik jest trzeźwy, miota nim huśtawka emocjonalna, może być agresywny, rozdrażniony, zagubiony, ma problemy z koncentracją. Osoba uzależniona potrafi doskonale manipulować uczuciami najbliższych. Alkoholik, który podjął leczenie, jest w kiepskiej kondycji zazwyczaj przez pierwsze 15 dni od odstawienia alkoholu. Później, z czasem jest coraz lepiej, pojawia się optymistyczne nastawienie do leczenia uzależnienia – o ile się nie złamie i ponownie nie sięgnie po używkę.

Co zrobić, żeby przestać pić?

Jak przestać pić alkohol? Pierwsze, co musi zrobić każda osoba uzależniona, to przyznanie przed samą sobą, że jest uzależniona. Alkoholizm to choroba, którą należy leczyć jak każdą inną i wymaga to pomocy specjalistów. Niestety, alkoholicy często są przekonani, że panują nad nałogiem i mogą przestać pić, gdy tylko będą chcieli. Jest to bardzo mylne przekonanie.

Aby osoba uzależniona mogła rozpocząć leczenie, musi zdecydować się na całkowitą abstynencję alkoholową. Jeżeli pojawią się objawy tzw. zespołu abstynencyjnego, może skorzystać z pomocy detoksu alkoholowego. Dobrym krokiem jest także udanie się na spotkanie grupy Anonimowych Alkoholików.

Najważniejszym elementem wychodzenia z nałogu dla wielu alkoholików jest psychoterapia. Pozwala ona zrozumieć, jakie emocje i sytuacje wywołują w pacjencie chęć napicia się napojów procentowych. Osoba uzależniona uczy się nowych zachowań oraz dowiaduje się, jak radzić sobie z trudnymi uczuciami. Doskonałym rozwiązaniem jest terapia rodzinna, która pomaga alkoholikowi oraz jego najbliższym.

Odpowiedzią na pytanie, co zrobić, aby przestać pić, jest także zaszycie się. Esperal pomaga w walce z nałogiem, wzmacniając motywację osoby uzależnionej.

Czy da się żyć z alkoholikiem?

Wiele osób, które zmaga się z uzależnieniem w najbliższym otoczeniu, zastanawia się, co najlepsze dla alkoholika? Osoby współuzależnione odczuwają uczuciowy zamęt, wahania nastroju, poczucie krzywdy i winy, lęk i niepewność. Alkoholik w rodzinie to źródło permanentnego stresu. Organizm może na ten stan reagować zaburzeniami stresowymi pourazowymi, adaptacyjnymi lub somatycznymi.

Współuzależnienie to przystosowanie się do destrukcji osoby, z którą na co dzień się żyje. Objawia się sposobami reagowania na jej zachowania, które w żaden sposób nie popychają jej do zmiany na lepsze. To patologiczny układ, w którym współuzależnieni chronią alkoholika, usprawiedliwiają go, wierzą w jego obietnice i chęć zmiany.

Osoba, która nie jest współuzależniona, postara się zmienić relację w taki sposób, aby zaspakajała ona jej potrzeby. Jeżeli tak się nie stanie, opuści taki związek. W przypadku współuzależnionych mowa jest wyłącznie o straszeniu odejściem, lecz w ostateczności nie opuszczają oni takiej relacji. Ze względu na to, że osoba ze współuzależnieniem nie jest w stanie odejść ani zmienić układu, zaczyna się przystosowywać. Często przyczyną jest to, że nie jest w stanie wyobrazić sobie samotnego życia.

Wychodzenie ze współuzależnienia to możliwość pozwolenia sobie na bycie sobą. Proces ten wymaga jednak pracy i specjalistycznego wsparcia z zewnątrz (m.in. terapii).

Po jakim czasie od odstawienia alkoholu organizm wraca do normy?

Detoks alkoholowy wiąże się z nagłym zakończeniem picia alkoholu. Tylko w ten sposób można w pełni oczyścić organizm. Detoksykacja trwa najczęściej od 7 do 10 dni. Programy rehabilitacji po detoksie trwają ok. 30-45 dni. Pacjenci w zaawansowanej fazie uzależnienia mogą zostać skierowani na 60-90 dni pobytu w ośrodku leczenia choroby alkoholowej.

Objawy odstawienia napojów procentowych mogą być łagodne (np. ból głowy, nudności, wymioty). Jednak w niektórych przypadkach pojawiają się ciężkie symptomy, w tym delirium. Drgawki mogą wystąpić w pierwszych 48 godzinach od odstawienia alkoholu.

To, po jakim czasie od odstawienia alkoholu organizm wróci do normy, zależy od m.in. stopnia uzależnienia, indywidualnych predyspozycji pacjenta, poziomu wyniszczenia organizmu oraz od tego, czy pacjent zdecyduje się na skorzystanie z profesjonalnej pomocy, czy będzie próbował sam walczyć ze skutkami odstawienia używki.

Jak wyleczyć alkoholizm domowym sposobem?

Czy alkoholik może sam przestać pić? Alkohol jest trucizną, substancją psychoaktywną, silnie uzależniającą. Aby walczyć z uzależnieniem, konieczne jest dotarcie do źródła problemu. Wychodzenie z nałogu bez kompleksowej pomocy specjalistów może nie przynieść oczekiwanych rezultatów.

Jakie są domowe sposoby na leczenie alkoholizmu?

· znalezienie hobby, które wypełni wolny czas,

· uprawianie sportu i przebywanie na świeżym powietrzu,

· unikanie miejsc, osób i sytuacji, które kojarzą się z piciem – zwłaszcza na początkowym etapie leczenia,

· stosowanie ziół zalecanych osobom walczącym z uzależnieniem od alkoholu,

· zmiana diety na zdrową i zbilansowaną.

Domowe sposoby utrzymania abstynencji są skuteczne zwłaszcza po odbyciu przez osobę uzależnioną terapii. Wielu pacjentów wskazuje na to, że dodatkową motywacją jest wszywka Esperal. Często to świadomość jej umieszczenia pod skórą pomaga zachować abstynencję.

Dlaczego alkoholik nie może przestać pić?

Częste picie alkoholu upośledza zdolności kontrolowania wypijanych napojów procentowych. To prowadzi do ich nadużywania. Alkoholik nie jest w stanie przewidzieć, czy uda mu się kontrolować dalsze spożywanie alkoholu. Umysł osoby uzależnionej nie wiąże bezpośrednio konsekwencji wynikających ze spożywania używki z rozwijającymi się problemami zdrowotnymi i życiowymi. Alkoholik nie jest w stanie wyobrazić sobie dłuższego funkcjonowania bez alkoholu. Picie kojarzy mu się z rozluźnieniem, przyjemnymi doznaniami, redukowaniem stresu oraz łagodzeniem negatywnych emocji.

Nadużywanie alkoholu wpływa na poczucie własnej wartości. Może działać dwojako. Nasilać złudne poczucie mocy i kompetencji lub też obniżać samopoczucie, poczucie wartości czy wpływu na własne postępowanie.